پاداش شاد کردن دل دیگران در روز قیامت

چون خداوند مـؤمـن را از قـبرش درآورد تمثالى با او خارج شود که در جلو او راه مى‏رود.

امام صادق علیه‏السلام فرمودند:
چون خداوند مـؤمـن را از قـبرش درآورد تمثالى با او خارج شود که در جلو او راه مى‏‌رود و هرگاه مؤمن یکى از صحنه‏‌هاى هراس انگیز روز قیامت را ببیند آن تمثال به او گوید : نترس و غم به خود راه مده ... مؤمن به او گوید ... تو کیستى؟ تمثال گوید : من همان شادى و سُرورى هستم که به برادر مؤمنت رساندى.


متن حدیث:

قال الصادق علیه‏السلام :
إذا بَعَثَ اللّه‏ُ المؤمنَ مِن قَبرِهِ خَرَجَ مَعهُ مِثالٌ یَقدُمُ أمامَهُ ، کُلَّما رَأى المؤمنُ هَوْلاً مِن أهوالِ یَومِ القِیامَةِ قالَ لَهُ المِثالُ : لا تَفزَعْ ولا تَحزَنْ ... فیقولُ لَهُ المؤمنُ : ... مَن أنتَ ؟ فیقولُ : أنا السُّرورُ الذی کُنتَ أدخَلتَ على أخیکَ المؤمِنِ.


"اصول کافی ، جلد 2، صفحه 190"

مطلب قبلیچهل حديث « تربیت کودک و نوجوان »
مطلب بعدیهفت خصلت که بنده را عابد می‌کند
نظرات
نظر شما در مورد این مطلب چیست؟
ثبت دیدگاه